Wij en zij

Mt 18, 15-17

Als je broeder je iets misdaan heeft, moet je hem dat onder vier ogen zeggen. Als hij naar je luistert, heb je je broeder gewonnen. Maar als hij niet naar je luistert, neem dan nog een of twee getuigen mee, opdat elke verklaring door twee of drie getuigen wordt bevestigd. Maar als hij naar hen niet luistert, zeg het dan tegen de gemeente. Als hij zelfs naar de gemeente niet luistert, beschouw hem dan als een heiden en een tollenaar.

Bovenstaand citaat uit een onderricht van Jezus aan zijn leerlingen. Voor Jezus was het dus de normaalste zaak van de wereld dat er buiten zijn volk (wij) ook bevolkingsgroepen bestonden waarmee men niet omging (zij).

Natuurlijk is het de christelijke plicht om iemand van de anderen in nood te helpen zoals de barmhartige Samaritaan deed. Maar voor het overige is het dus ook Christelijk en Evangelisch logisch dat men groepen waarmee men zich niet verbonden voelt links te laten liggen.

Nog daar gelaten dat het een Christelijke plicht zou zijn de heidenen te gaan knuffelen, zelfs als die in uw gezicht spuwen.

Antwerpse bisschop pro regularisatie illegalen.

De Antwerpse bisschop stapte enige tijd geleden mee in een betoging voor de regularisatie van illegalen. Een mens in nood helpen is een Christelijke deugd. Het probleem is dat het niet gaat om een individu (of een groep). Wat men bepleit is een algemene maatregel. En wel één die een bestaand probleem mogelijk nog aanzienlijk vergroot. Zo een regularisatie trekt immers méér gelukzoekers aan die ook hun kans willen wagen. Is het Christelijk om te pleiten voor maatregelen die een bestaande etterbuil vergroten ? Naar mijn mening is het zonde.

Ten andere: Is de kleine man die de stad uitvlucht ook geen zwakke die Christelijke naastenliefde verdient ?